Masaż leczniczy jest jedną z najczęściej praktykowanych form holistycznej medycyny. Terapeutyczny dotyk masażysty służy do łagodzenia bólu, pomaga leczyć urazy, poprawia krążenie, łagodzi stres, zwiększa rozluźnienie i poprawia ogólny poziom zdrowia i dobrego samopoczucia.
To, co dzisiaj wiemy na temat masażu, nieco rożni się od początków masażu jako terapii, jednak podstawowe praktyki i stosowane techniki są bardzo podobne. Poznaj historię masażu leczniczego i dowiedz się, jak ta praktyka ewoluowała przez wieki!
Historia masażu leczniczego
Starożytne Chiny (2700 rpne)
Za początek historii masażu uważa się rok 2700 pne, kiedy to powstała książka z chińskimi tradycjami leczniczymi zatytułowana „Kanon medycyny chińskiej żółtego cesarza”. Książka ta jest obecnie uważana za jedną z najważniejszych podręczników używanych do nauczania akupunktury i akupresury.
Akupunktura polega na umieszczaniu igieł w punktach meridianowych ciała pacjenta w celu poprawy zdrowia i samopoczucia. Akupresura to podobna technika, jednak zamiast igieł masażysta stosuje nacisk na meridiany.
Starożytny Egipt (2500 lat pne)
Około 200 lat później starożytni Egipcjanie opracowali technikę refleksologii, która stała się ważną częścią największych kultur starożytnych, w tym starożytnej Grecji i Rzymu. Refleksologia to nauka o refleksach, które znajdują się w stopach i dłoniach i mają bezpośrednie połączenie ze wszystkimi gruczołami, organami i częściami ciała. To wyjątkowa metoda „chodzenia” kciukiem i palcami po tych refleksach. Metoda ta zapewnia prawidłowe funkcjonowanie wszystkich układów, gruczołów oraz narządów oraz pozwala zniwelować m.in. problemy z krążeniem, przemianą materii oraz nadmierny stres.
Medycyna ajurwedyjska (1500 pne)
Tysiąc lat później masaż leczniczy stał się częścią starożytnej hinduskiej medycyny ajurwedyjskiej, która zakłada, że umysł, ciało i duch są ze sobą połączone i gdy jedno z nich nie działa prawidłowo, negatywnie wpływa na pozostałe elementy. Masaż ajurwedyjski działa na trzech poziomach: fizycznym, psychicznym i duchowym. Jego istota wiąże się z ruchem energii w ciele. Celem tego masażu jest przywrócenie równowagi energii życiowej zwanej prana, krążącej po ciele w nadis.
Masaż japoński (1000 pne)
Około roku 1000 pne japońscy mnisi buddyjscy, którzy trenowali w Chinach, poznali technikę masażu Tui Na wywodzącą się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM). Po powrocie do Japonii mnisi dodali własne modyfikacje do Tui Na tworząc odrębny rodzaj masażu, znany jako Anma.
W latach czterdziestych Anma została “unowocześniona” przez Tokujiro Namikoshi i tak powstał jeden z bardziej znanych masaży – Shiatsu. Masaże japońskie, podobnie jak wcześniej wspomniane masaże, opierają się na teorii, która mówi, że wewnątrz ciała wzdłuż określonych dróg przepływa energia, a na powierzchni skóry ciała znajdują się punkty mające na nią wpływ. Stymulowanie tych obszarów może mieć wpływ na funkcjonowanie narządów, co prowadzi do poprawy ogólnego stanu zdrowia.
Starożytna Grecja (800-700 pne)
Jedną z najbardziej wpływowych kultur w historii byli starożytni Grecy. Ponieważ Grecy zawsze bardzo dbali o sprawność fizyczną, masaże były powszechną praktyką w ich codziennym życiu oraz odgrywały ważną rolę w zawodach sportowych – przed nimi sportowcy natłuszczali swoje ciała oliwami i masowali je, aby pobudzić krążenie. Ta praktyka jest bardzo podobna do współczesnych technik stosowanych w masażu sportowym.
Hipokrates (500 pne)
V wiek pne był kluczowy dla historii medycyny, ponieważ była to era Hipokratesa, który jest uważany za twórcę podwalin współczesnej medycyny.
Jako zwolennik masażu Hipokrates zalecał tarcie (pocieranie) w celu leczeniu wielu chorób oraz pisał o jego fizjologicznych efektach. Radził pocieranie od kończyn w kierunku środka ciała, czyli w odwrotnym kierunku niż robili to szamani i kapłani-uzdrowiciele.
Zalecał zażywanie leków, ale w połączeniu ze stosowaniem ćwiczeń fizycznych, masażu, hydroterapii oraz prawidłowej diety w myśl swojej maksymy: natura sanat, medicus curat – natura leczy, lekarz pomaga. Pod wieloma względami jego system leczenia miał więcej wspólnego z medycyną holistyczną niż z medycyną konwencjonalną.
Masaż leczniczy współcześnie
Podczas, gdy nasza wiedza naukowa zmieniała się przez wieki, masaż leczniczy jako praktyka uzdrawiania nie zmienił się radykalnie. Masaż leczy najczęstsze rodzaje bólu za pomocą najbardziej naturalnej formy medycyny (ludzkiego dotyku) i wykracza poza szczegóły ludzkiej kultury i historii. Tak długo, jak ludzie są podatni na dyskomfort i choroby, masaż będzie nadal istnieć jako praktyka lecznicza.
Współczesny masaż leczniczy to wynik rozwoju tych technik przez wieki. W naszym gabinecie masażu ASY Studio Joga i Masaż staramy się korzystać z wiedzy starożytnych, aby jak najskuteczniejszych leczyć choroby i dolegliwości naszych pacjentów.
